Aşkla İlgili Konuşalım Mı Birazcık?

Bilimsel bir açıklama var aşkla ilgili; âşık olduğumuzda prefrontal korteksimize kan gitmiyormuş. Prefrontal korteks, olayları analiz edebildiğimiz, doğru kararlar aldığımız, akıl ve mantıkla düşünmemizi sağlayan bir bölümü beynimizin. Bu bölgeye kan gitmeyince, akıl mantık da devre dışı kalıyor.

13-14 yaşlarındaydım, bir arkadaşım bana âşık olduğu genci balkondan gösterirken, hayran bakışlarla “Hep böyle bıçak gibi ütü çizgili pantolonlar giyiyor. En çok bu pantolonlara aşığım.” demişti.

“İyi ama bu pantolonları annesi ütülüyordur!” diye itiraz etmiştim bu aşka. “Olsun.” dedi “O giyiyor ya!”

İsmini dahi unuttuğum arkadaşıma zamanı bükerek geri dönüp sımsıkı sarılıyorum ve itirazımı geri alıyorum. Tek merakım bu aşkın pantolonla birlikte mi buruştuğu…

Geçenlerde bir arkadaşımla aşkın yaşı var galiba diye dertleşiyorduk…

Üzerinden üç gün geçmedi arkadaşım beni aradı: “Dilek! Bir adam gördüm dilim tutuldu.” dedi. “Nasıl yani çok mu yakışıklıydı?” diye sordum. “Yok öyle değil.” dedi. “Kafamı çevirdim, göz göze geldik sonra bana yaklaştı ve bir adres sordu. Ben “Beb be be!” diye garip sesler çıkardım, kelimeleri bulup bir türlü konuşamadım, tam bir rezillikti halim.”

Hayatın da bu tarafına bayılıyorum. Biz saatlerce tartıştık ve tam doğru düşünceyi saptamıştık ki hayat hemen bizimle dalgasını geçti.

Aşk, bağlılık bazen de bağımlılık gibi görünse de en çok özgürlüğü sever aslında ama bu hep unutulur.

Bu nedenle de ömrü kısalır.

Kimyalar benzeşmeye başladıkça simyanın büyüsü bozulur.

Coşacağınız, koşacağınız, çoğalacağınız aşklar diliyorum.